نـــــــرجس خاتــــون

رودر ماه مبارک رمضان ،بهترین فرصتها برای انسان پیش می آیدتا نفس خود را که ازبعدی منشاهمه بد بختی ها،عقب ماندگی ها وگناهان است ،یه ریاضت بنشاند وبا چشیدن طعم تشنگی ،گرسنگی ودوری جستن از لذات ظاهری دنیوی به خودشناسی مشغول شودتا به ضعف وناتوانی خود وقدرت وتوانایی خالق بی نیاز ،پی ببرد.امیر المومنین می فرماید:«روزه تنهاپرهیزاز خوردن وآشامیدن نیست ؛بلکه دوری جستن از همه اموری است که خداوندمنان آنها را دوست نمی دارد».

امام صادق علیه السلام با توجه به همین کلام علوی فرموده است :«هنگامی که روزه داری ،بایدچشم وگوش وزبان وسایر اعضایت را نیزروزه دار کنی .چشمت مناظر حرام را ننگرد.گوش تو غیر از شنیدنی های حلال نشنودوزبانت از ناسزا ودروغ به دور باشد».

هیچ عاملی همچون روزه ،در مسیر تکامل انسان،وی را از گناهان وخطاها باز نمی دارد.با روزه گرفتن است که آدمی می تواندوسوسه های نفس اماره ونفوس شیطانی را خنثی کند.روزه یک نوع مبارزه همه جانبه با خیالات نفسانی ونمونه ای روشن از جهاد اکبر است ؛زیرااگر انسان از لذات صوری دنیوی پرهیزنداشته باشد،علاوه بر آن که خطر لغزش بیشتر است ،در مسیرتکامل نیز دچار مشکل می شود.علاوه بر این ،یکی از عوامل مهم تشخیص معنوی انسان واقتدار روحی او در مواجه با زور مندان ومستکبران ،روزه ماه مبارک رمضان است .روزه اسارت ورقیت را از وجود آدمی دور می کندواو را به حریت وآزادگی سوق می دهد .

مشاهده شده در درسنامه ماه رمضان اثر مجیدجعفر پور ص15-16

ماه مبارک رمضان فرصت مناسبی است برای پی بردن به اسرار عالم،باید به همان مقدار غذایی که نیروی انسان را تامین کند بسنده کرد،هیچ کس با پر خوری به جایی نمی رسد،در تعبیرات اخلاقی اسلام آمده که :انسان هیچ ظرفی را به بدی ظرف شکم پر نکرده است ،شکم که پر شدراه فهم مسدود می شود،انسان پرخور هرگز چیز فهم نیست وهرگز به اسرار وباطن عالم پی نخواهد برد.

شکمپارگی ،بی ارادگی وخمودی می آوردورعایت اعتدال در خوردن ،سلامتی ،طول عمرونورانیت دل می بخشد.خ.ردن بیش از حد ،هم روح را سرگرم می کندتا غذای زاید،هضم شودوهم بدن را به سوخت وساز بیشتری وادار می سازدوسرانجام انسان را زودتر از موعداز پا در می آورد،نوعا انسانهای پرخور ،عمر طولانی ندارند

در حالات امام علی (علیه السلام)نقل شده که حضرت روزی به باغبانش فرمود :غذایی داری؟عرض کرد:غذای ساده ای دارم که شایسته شما نیست ،از کدوی بی روغن غذایی تهیه کرده ام فرمود:حاضرکن!حضرت دستها را شست وآن غذارا میل فرمودسپس به شکم خود اشاره کردوگفت :شکمی که با اولین غذای ساده سیرمی شود!بدا به حال کسی که شکم او را به آتش ببرد.

مشاهده شده در حکمت عبادات اثر آیت الله جوادی آملی ص 124-128